ازاده طاولی - دکتری روانشناسی، استادیار دانشگاه الزهرا، تهران، ایران. (نویسنده مسیول)
عباسعلی اللهیاری - دکترای روانشناسی، استادیار دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
پرویز آزاد فلاح - دکترای روانشناسی، دانشیار دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
علی فتحی آشتیانی - دکترای روانشناسی، استاد مرکز تحقیقات علوم و رفتاری دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی مقایسه اثربخشی گروه درمانی بین فردی و گروه درمانی شناختی - رفتاری در کاهش علایم افسردگی همراه در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی صورت گرفت. روش: طرح از نوع آزمایشی به شیوه پیش آزمون - پس آزمون دو گروهی بود. مشارکت کنندگان پژوهش حاضر، دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بودند. از این جامعه 40 مراجع انتخاب شدند، سپس به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفره کادربندی درمان گروهی شناختی - رفتاری و درمان گروهی بین فردی جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسش نامه هراس اجتماعی، پرسش نامه افسردگی بک -2 و مصاحبه تشخیصی روان پزشکی مبتنی بر DSM- IV بود. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: تحلیل داده ها مشخص کرد که بین اثربخشی گروه درمانی بین فردی و گروه درمانی شناختی - رفتاری در کاهش افسردگی همراه با هراس اجتماعی تفاوت معنی داری وجود دارد، به طوری که اثر بخشی درمان بین فردی در کاهش افسردگی (p=0/001 و f=16/2) و نشانه های هراس اجتماعی (p=0/002 و f=12/4) بیشتر از درمان شناختی - رفتاری است. بحث و نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر حاکی از آن هستند که با توجه به اثربخشی بیشتر درمان بین فردی در مقایسه با درمان شناختی - رفتاری بر علایم افسردگی همراه با هراس اجتماعی، لذا جهت درمان اختلال اضطراب اجتماعی به ویژه در خصوص نشانه های افسردگی همراه، درمان بین فردی، درمان ترجیحی در نظر گرفته می شود.

درمان بین فردی، درمان شناختی – رفتاری ، اختلال اضطراب اجتماعی، علایم افسردگی همراه