اثربخشی آموزش گروهی مفاهیم رفتاردرمانی دیالکتیکی بر اصلاح راهبردهای تنظیم هیجانی و کاهش علایم وسواس فکری و عملی

مقدمه: اخیرا رفتاردرمانی دیالکتیکی بهعنوان درمانی برای اختلالات اضطرابی مقاوم به درمان بکار رفته است. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مفاهیم رفتاردرمانی دیالکتیکی بر اصلاح راهبردهای تنظیم هیجانی و کاهش علایم وسواس فکری و عملی انجام شده است. روش: نمونه مورد مطالعه 30 نفر زن مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی می باشد که از طریق مصاحبه بالینی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل قرار گرفتند. قبل از شروع اولین جلسه درمانی و بعد از پایان آخرین جلسه درمانی، آزمودنی های هر دو گروه پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان و مقیاس وسواس فکری- عملی یل براون را تکمیل کردند. گروه آزمایشی رفتاردرمانی دیالکتیکی را در 12 جلسه درمانی 90 دقیقه ای دریافت کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که به استثناء وسواس جنسی و وسواس وارسی، کاهش علایم زیرمجموعه وسواسهای فکری و عملی در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بیشتر بوده است. همچنین راهبردهای مثبت تنظیم هیجانی در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته بود. بحث و نتیجه گیری: رفتاردرمانی دیالکتیکی با آموزش راهبردهای تنظیم هیجانی، تحمل و پذیرش هیجانات منفی، می تواند به بیماران وسواسی کمک کند تا یاد بگیرند با افکار وسواسی خود بهطور موثری کار کنند.

Keywords:

رفتاردرمانی دیالکتیکی , راهبردهای تنظیم هیجانی , اختلال وسواس فکری- عملی