محمدرضا شرفی جم - دانشیار گروه مبانی فلسفی اجتماعی، آموزش و پرورش دانشگاه تهران

هدف این پژوهش، ارایه پاره ای از توانمندی های آثار تربیتی فرهنگ انتظار در پاسخ به چالش های جدید خانواده است. سوالات اصلی پژوهش عبارتند از: تربیت اسلامی در عصر غیبت، از چه واقعیت ها و ظرفیت هایی برخوردار است چالش های جدید نهاد خانواده در عصر حاضر کدامند آثار تربیتی انتظار چه تاثیری بر چالش های جدید خانواده دارد روش پژوهش در این مقاله، توصیفی، اسنادی و تحلیلی است. ابتدا موارد ناظر به واقعیات تربیت اسلامی در عصر غیبت با مراجعه به منابع مستند، توصیف می شود و پس از آن، چالش های جدید نهاد خانواده به شیوه اسنادی و از طریق پژوهش های انجام شده، طبقه بندی می گردد و در بخش بعدی آثار تربیتی انتظار از طریق واکاوی برخی روایات تبیین شده، با تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش، آثار تربیتی انتظار به منزله عوامل بازدارنده خانواده از چالش های جدی و جدید ارایه می شود. برخی یافته های پژوهش عبارتند از مهمترین آثار تربیتی انتظار در مفاهیمی مانند باور به هدفداری جهان ، حاکمیت تقوی بر جامعه ، معیت علم و عمل متربی ، حضور خانواده در متن تربیت و معناداری زندگی قابل ارایه است و خانواده مانند یک سازمان زنده و پویا اگر متاثر از فرهنگ انتظار باشد، در معرض تحولات و دگرگونی های مثبتی قرار می گیرد مانند داد و ستد عاطفی عمیق، الگوسازی، فضاسازی تربیتی، تفاهم پایدارف مداومت بر نیایش، تمهید سلامت اخلاقی جامعه، سازواری با هدف آفرینش، و ... التزام به هر یک از این تحولات، شرایطی را برای متربی مهیا می کند که از بروز چالش های جدی در خانواده، ممانعت به عمل می آورد.

عصر غیبت، انتظار، خانواده، سلامت و تعالی، فرهنگ انتظار، پیامدهای انتظار