احمد رضا جلالی نایینی - استادیار موسسه عالی آموزش و پژوهشمدیریت و برنامه ریزی
نسرین کاظم زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه الزهرا

دستیابی به نرخ رشد اقتصادی بالا و باثبات از جمله مسایل مهم هر کشور است. به دلیل ارتباط نزدیک رشد اقتصادی و رفاه جوامع، اغلب اقتصاددانان در پی شناخت منابع رشد اقتصادی هستند. بر اساس نظریه های موجود، ی کی از منابع مهم رشد اقتصادی، رشد بهره وری کل عوامل TFP یا تکنولوژی است و رسیدن به رشد اقتصادی مستمر و پایدار مستلزم نرخ رشد بالای تکنولوژی یا TFP است . در این تحقیق، یک مدل گسترش یافته سولو برای تخمین نرخ های رشد حالت پایدار کشورهای منتخب عضو اوپک توسعه داده شده، که در آن شده، TFP تابعی از دو عامل مهم فرض شده است : 1- باز بودن تجاری ؛ 2- یادگیری از طریق انجام کار . برای تخمین توابع تولید از مدل سازی عام به خاص استفاده کرده ایم. نتایج تحقیق نشان می دهد بالاترین نرخ رشد حالت پایدار به ترتیب مربوط به کشور اندونزی، عربستان، ایران و الجزایر است. ولی نرخ رشد نیجریه و ونزویلا به طور واضح قابل محاسبه نبوده اند. بر اساس این نتایج، باز بودن تجاری نقش مهمی در بهبود نرخ های رشد عربستان، الجزایر و ایران ایفا کرده و اثر منفی بر نرخ رشد ونزویلا داشته است؛ با این وجود یادگیری از طریق انجام کار اثری بر نرخ رشد هیچ کدام نداشته است.

نرخ رشد حالت پایدار، باز بودن تجاری، یادگیری از طریق انجام کار ، کشورهای منتخبعضو اوپک، مدل سازی عام به خاص