صادق بافنده ایماندوست - دانشیار گروه اقتصاد، دانشگاه پیام نور
علی مفیدی - کارشناس ارشد اقتصاد، دانشگاه پیام نور

شاخص رقابت پذیری GCI ، از 113 نشانگر تشکیل شده است . این نشانگرها در 12 رکن نهادها زیرساخت، فضای کلان اقتصادی، بهداشت و آموزش ابتدایی، آموزش تکمیلی، کارایی بازار کالا، کارایی بازار کار، توسعه بازار مالی، آمادگی های فناوری، اندازه بازار، تکامل کسب و کار و نوآوری گروه بندی شده است. 12 رکن مذکور نیز در سه زیرشاخص نیازهای اساسی، افزایش دهنده کارایی و نوآوری و عوامل تکامل که سه مرحله اصلی توسعه می باشند، قرارگرفته اند. در این مطالعه، میزان تاثیر شاخص رقابت پذیری بر رشد اقتصادی کشورهای برگزیده اندازه گیری شده است . برای این کار، داده های 42 کشور جهان در دوره 2014-2010 به صورت پانل دیتا جمع آوری و مدل ارایه شده، برآورد گردیده است . نتایج برآورد مدل نشان میدهد که تاثیر نمره شاخص رقابت پذیری بر رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته برگزیده مثبت و معنی دار بوده و میزان آن به ازای 10 % افزایش در نمره شاخص رقابت پذیری 17/32588 درصد از رشد اقتصادی است. این مقدار برای کشورهای در حال توسعه بر گزیده و نوظهور 15/49522 است.

شاخص رقابت پذیری، معادله همگرایی رشد، نوآوری، رشد اقتصادی