فایزه عظیم زاده اردبیلی - دکترای علوم قرآن و حدیت و کارشناس ارشد فقه و حقوق اسلامی، استادیار و معاون پژوهشی دانشگاه امام صادق (ع)، پردیس خواهران

یکی از حکمت های ازدواج در نصوص دینی، بقای نسل است و از مهمترین مسایل ازدواج، کفویت اعتقادی میان زوجین و حرمت ازدواج با بیگانگان است. در این مقاله سعی شده است مبانی و مستندات حرمت ازدواج زن یا مرد مسلمان با بیگانگان بر پایه آیات و روایات فقهی تبیین شود. از نظر فقهی اگر مردی با زنی از اهل کتاب ازدواج نماید، فرزندی که از زن ذمی متولد می شود به مرد مسلمان ملحق می شود، ولی اگز زن مسلمان با مردی از اهل کتاب ازدواج کند، فرزند او به کافر ملحق است نه به مسلمان، به همین دلیل، از نظر فقهای اسلام، ازدواج موقت، با زنان یهودی و مسیحی به عنوان یک اصل اولی جایز است. ولی ازدواج دایم با مشرکان را همه فقهای اسلام ممنوع می دانند، اعم از آن که کتابی باشند یا غیرکتابی. ازدواج زن مسلمان با مرد غیرمسلمان هم کلا ممنوع است؛ زیرا لازمه این ازدواج سلطه و اقتدار غیرمسلمان بر مسلمان خواهد بود؛ چون زن معمولا تربیت همسرش را می پذیرد، ممکن است مرد او را به قبول دین خود مجبور کند. بررسی آراء علمای امامیه و عامه در خصوص علل و مستندات ممنوعیت ازدواج های یاد شده، موضوع مقاله حاضر است.

ازدواج، غیرمسلمان، اهل کتاب، کافر کتابی، مرتد، صایبی، تحریم نکاح