بررسی فقهی حقوقی لزوم سکونت زوجین در منزل مشترک

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 357

This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FLAW-22-67_001

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397

Abstract:

قانون مدنی حکم صریحی در مورد وظیفه شوهر در قبال سکونت در منزل مشترک ندارد؛ ولیعرف مسلم آن را از لوازم حسن معاشرت با زن می داند. علاوه بر این، با توجه به الزام قانون گذاربه سکونت در منزل مشترک در دوران عده رجعی، به نظر می رسد رویه عملی جاری بین زوجین،خلاف این قاعده است و زوجین پس از اجرای صیغه طلاق از یکدیگر جدا می شوند و به ندرت،موردی پیش می آید که یکجا سکونت نمایند. حتی در نظر عرف عامه، سکونت زوجین در منزلمشترک پس از اجرای صیغه طلاق امری مذموم تلقی می شود و در عمل، امکان اجرای این حکموجود ندارد. سوال مورد بحث این است که در صورت امتناع یکی از زوجین از سکونت در منزلمشترک، چه در ایام نکاح و چه ایام عده طلاق رجعی، آیا در عمل امکان الزام آن ها به اجرای اینحکم وجود دارد ضمانت اجرای آن چیست در خصوص ماهیت سکونت زوجین در منزلمشترک، گرچه سکونت مشترک مقتضای اطلاق عقد می باشد و تراضی خلاف آن امکان پذیر است،اما این سکونت در منزل مشترک به نوعی حق شوهر نیز محسوب می شود و یکی از لوازم حسنمعاشرت است و اسقاط آن به تنهایی ممکن نیست و باید با تراضی زوج باشد.

Authors

پوریا رضی

استادیار گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بندرعباس

میثم رامشی

دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی