سمیه شکریان - کارشناسی ارشد

قیام امام حسین (ع) و حادثه عاشورا از دیرباز تاکنون مورد توجه تحلیل گران واقع شده اما عدم توجه به ریشه هایاین رخداد و یکسویه نگری به این نهضت و نیز عدم تجزیه و تحلیل و مدارک و شواهد تاریخی موجب فراهم شدنشبهاتی از جانب دشمنان اهل بیت درباره حقانیت و مشروعیت این قایم شده. پژوهش حاضر با عنوان بررسی مبانی فقهی قیام امام حسین (ع) با رویکردی بر نظرات امام خمینی (ره) و شهید مطهری موارد و مسایل فقهی موجود دراین قیام مقدس را با تکیه بر متون فقهی – ضمن استناد اندک به مآخذ اهل سنت- و همچنین کتب تاریخی و ارایهنظرات فقهای شیعی مورد توجه قرار داده است. ازجمله مبانی فقهی این قیام مسیله امر به معروف و نهی از منکر استکه باتوجه به محوریت آن در قیام امام حسین (ع)، شرایط و مراتب این دو فریضه ارایه و منطبق بر قیام آن حضرت(ع) شده است. حرکت مشروع امام حسین (ع) و همچنین نوع حکومت یزید و طریقه بر مستند نشستن او، این حق رابه امام (ع) می دهد که از بیعت با یزید استنکاف ورزد و در مقابل حکومت جایرانه اش بایستد و انجام این امر خطیردر پس پرده تقیه ممکن نخواهد بود و به یقین می توان گفت اجرای این دو فریضه مهم، قیام امام حسین (ع) را بهالگویی کامل برای مبارزه با استبداد و ظلم، تبدیل ساخته است که در همه امصار و اعصار قابل تاسی می باشد.

امام حسین (ع)، امر به معروف و نهی از منکر، تقیه، بیعت، امام خمینی (ره) شهید مطهری