کاربرد نانو ذرات نقره در کنترل آلودگی میکربی و بازیابی گیاهچه های دابلد هاپلویید چغندر قند در شرایط این ویترو

در این تحقیق امکان بازیابی گیاهچه های دابلد هاپلویید آلوده و رو به اضمحلال حاصل از کشت تخمک با استفاده از نانوذرات نقره در کشت بافت گیاهی مورد ارزیابی قرار گرفت . مقادیر متفاوت نانونقره (صفر، 50، 75، 100، و 125 پی پی ام ) در محیط کشت جامد MS استفاده شد و گیاهچه های دابلد هاپلویید آلوده با تیمار شستشوی اولیه و بدون انجام شستشو با محلول نانونقره ، در تیمارهای مختلف واکشت گردیدند. از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار استفاده شد و پس از 30 روز تعداد گیاهچه های بازیابی شده مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت . نتایج نشان داد که هر دو فاکتور پیش شستشو و کاربرد نانونقره اثر معنیداری بر کنترل آلودگی دارند. رفتار نانوذرات نقره در محیط کشت مایع و جامد متفاوت بوده و علاوه بر اثر ضدمیکربی آن تحت تاثیر ترکیب محیط کشت قرار گرفت . ضمن اینکه باکتری ها حتی در غلظت های 100 و 125 پی پی ام نانونقره حذف نشدند اما از رشد و تکثیر آنها جلوگیری شد. به موازات افزایش غلظت نانونقره ، یک افزایش خطی در نرخ بازیابی گیاهچه های دابلد هاپلویید آلوده مشاهده گردید. روند پوسیدگی گیاهچه ها در غلظت 125 پی پی ام نانوذرات نقره متوقف شده و بازیابی سبزینگی و تکثیر گیاهچه ها در شرایط این ویترو با نرخ صددرصد اتفاق افتاد. چنین به نظر می رسد که تاثیر نانوذرات نقره صرفا به علت خاصیت ضد میکربی نبوده و احتمال میرود در فرایندهای بیوشیمیایی و خصوصیات محیط کشت دخالت داشته باشد که نیاز به مطالعه و تحقیق بیشتر دارد.

Keywords:

نانونقره , چغندرقند , آلودگی درون شیشه ای , کشت بافت