بررسی شکار پس از انتشار بذر چهار گونه از علف های هرز در کشتزارهای ذرت

با انجام آزمایشهای صحرایی، شکار پس از انتشار بذر علفهای هرز تاجخروس ( AmaranthusDatura ) تاتوره و) Sorghum halepense) قیاق)، Chenopodium album) سلمهتره)، retroflexusstramonium (در کشتزارهای ذرت مشهد و چناران، در تابستان و پاییز 1386 و در طی هفت هفته متوالی بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل گونه علف هرز، زمان نمونهبرداری و استفاده از قفس بودند. برای بررسی نقش پرندگان در شکار پس از انتشار بذر، از قفس های توری و برای تعیین نوع و شمار شکارگران بیمهره، از ظرفهای پلاستیکی بهعنوان تله استفاده شد. میزان شکار پس از انتشار بذر گونههای مختلف در بین کشتزارها و نیز در هر کشتزار با هم تفاوت معنیدار داشت. میانگین کل شکار در کشتزار ذرت منطقه چناران (55درصد) بیشتر از کشتزار ذرت منطقه مشهد (47درصد) بود که میتواند ناشی از عاملهایی چون روش آبیاری و نیز شمار شکارگران در دو کشتزار باشد. صرفنظر از نوسان میزان شکار پس از انتشار، با رفتن بهسوی آخرین نمونهبرداری، الگوی شکار پس از انتشار، روند کاهشی را نشان داد. در هر دو منطقه، تاثیر شکارگران پرنده بر میزان شکار معنیدار نبود. شکارگران بیمهره، اصلیترین گروه شکارگران در هر دو منطقه بودند و مورچهها، بیشترین شمار شکارگران بیمهره را به خود اختصاص دادند اما دیگر بیمهرگان بذرخوار مانند جیرجیرکها و سوسکهای کارابیده بذرخوار نیز در تلهها به دام افتادند.

Keywords:

انتشار بذر , بی مهرگان , تله , ذرت , شکار بذر علفهای هرز , قفس