ارزیابی اثر محلول پاشی اکسید روی به فرم معمول و نانوذرات بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و محتوای پرولین در دو رقم Zea Mays L. تحت تنش شوری

به منظور بررسی اثر محلولپاشی اکسید روی به دو فرم معمول و نانوذرات بر واکنش دو رقم ذرت به شوری، آزمایشی گلدانی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل دو رقم ذرت (توده بذری و سینگل کراس 704 ،(سه تیمار تغذیهبرگی (محلولپاشی اکسید روی به فرم معمول، به فرم نانوذرات و تیمار عدم محلولپاشی آب مقطر) و سه سطح شوری (صفر، 75 و 150 میلیمولار کلرید سدیم) بود. وزن خشک اندام هوایی در اثر شوری کاهش یافت و این کاهش در رقم سینگل کراس 704 بیشتر از توده بذری بود. محتوای پرولین، مالون دآلدیید و فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز برگ در واکنش به تنش شوری افزایش یافت. میزان افزایش محتوای پرولین و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی در رقم توده بذری در مقایسه با رقم سینگل کراس 704 بیشتر بود. محلولپاشی اکسید روی به دو فرم معمول و نانو سبب افزایش وزن خشک اندام هوایی و فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز هر دو رقم شد. صرف نظر از رقم، میزان افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز تحت تنش شوری در اثر محلولپاشی اکسید روی به فرم نانوذرات نسبت به فرم معمول آن کمتر بود. نتایج این آزمایش نشان داد که افزایش محتوای پرولین و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی توده بذری ذرت تحت تنش شوری بیشتر از سینگل کراس 704 بود. همچنین نتایج مطالعه حاضر بیانگر تاثیر مثبت و بارزتر فرم نانوذرات اکسید روی بر ارقام ذرت بود.

Keywords:

نانوذرات , کاتالاز , پرکسیداز , سوپر اکسید دسموتاز , سینگل کراس704 , محلول پاشی