مرجان سمایی - دانشجوی دکتری گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سیدعلی محمد مدرس ثانوی - استاد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
احمد موسی پورگرجی - استادیار، بخش تحقیقات سبزی و صیفی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،کرج، ایران
اسکندر زند - استاد، بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

سیب زمینی جزو گیاهان حساس به کم آبی است. این بررسی به صورت طرح کرتهای خردشده (اسپلیت× فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در منطقه کرج در سال 1393 اجرا شد که در آن ژنوتیپهای سیبزمینی در یازده سطح (آگریا، کایزر، ساوالان، سانته، مارفونا، هرمس، جلی، پیکاسو، میلوا، 1-397081 ،2-397069 (و تیمارهای آبیاری در دو سطح (تنش و شاهد) و نمونه برداری ها در دو مرحله (پایان تنش و بازیافت) در نظرگرفته شد. آبیاری بهصورت قطرهای و متداول انجام و در مرحله تشکیل غده، آبیاری تیمار تنش قطع و تیمار شاهد بهصورت متداول آبیاری شد. پس از اینکه کمبود رطوبت خاک به 90 درصد رسید، دوباره آبیاری انجام تا خاک به ظرفیت زراعی رسیده و تا انتهای دوره رشد بهصورت متداول انجام گرفت. نتایج نشان داد میانگین قطر کوچک و بزرگ غده، شمار غده، غده سالم، غدههای کوچکتر از 35 و بیش از 55 میلیمتر، وزن خشک و تر غدههای سالم در بوته بین ژنوتیپهای مختلف، سطوح آبیاری و مرحله اندازهگیری اختلاف معنیدار داشتند. درحالیکه از لحاظ میانگین شمار غده بین 55-35 میلیمتر در هر بوته تنها اثر ژنوتیپها و سطوح آبیاری معنیدار شد. بیشترین درصد تغییرها در پایان دوره رشد در شمار غدههای کوچکتر از 35 میلیمتر، وزن خشک و تر غدههای سالم ملاحظه شد. در این تحقیق شاخصهای تحمل و حساسیت به خشکی برآورد و بر این پایه ژنوتیپهای همسان در چهار گروه اول میلوا، سانته، پیکاسو، دوم هرمس، 1-397081 ،مارفونا، ساوالان، جلی، آگریا، سوم 2-397069 و چهارم کایزر طبقه بندی شدند.

بازیافت، تنش کم آبی، ژنوتیپ، سیبزمینی، شاخص تحمل