حمید عباس دخت - دانشیارگروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهرود
رامین جباری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شاهرود
احمد غلامی - دانشیارگروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهرود
حسن مکاریان - استادیارگروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهرود

به منظور بررسی تاثیر کاربرد قارچریشه (میکوریزا) گونه mossea Glomus ،محلول پاشی و کاربرد خاکی کود فلومیکس بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود انجام شد. در این آزمایش همزیستی قارچ ریشه ای در دو سطح شامل همزیستی نکردن و همزیستی قارچ ریشه، محلولپاشی فلومیکس در سه سطح شامل بدون کاربرد، یکبار کاربرد و دو بار کاربرد و کاربرد خاکی فلومیکس شامل بدون کاربرد، یکبار کاربرد و دو بار کاربرد اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس بیانگر افزایش معنیدار در سطح 1 درصد ویژگیهای عملکرد زیست توده (بیوماس)، شاخص برداشت، شمار ردیف در بلال، وزن هزاردانه و درصد نیتروژن دانه تحت تاثیر همزیستی قارچریشه، محلولپاشی و کاربرد خاکی فلومکیس بود. همچنین اثر متقابل دوگانه محلولپاشی و کاربرد خاکی بر ویژگیهای عملکرد دانه و شمار دانه در ردیف و همزیستی قارچریشه و محلولپاشی بر ویژگی عمق دانه معنیدار بود. بر پایه نتایج مقایسه میانگینها تیمار محلولپاشی و یکبار کاربرد خاکی فلومیکس عملکرد دانه معادل 2090 کیلوگرم در هکتار تولید کرد. کمترین عملکرد دانه در تیمار شاهد معادل 1444 کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین عملکرد زیست توده مربوط به ترکیب تیماری کاربرد قارچ ریشه، دو بار محلولپاشی، یکبار کاربرد خاکی معادل 6557 کیلوگرم در هکتار و کمترین مقدار عملکرد زیست توده مربوط به تیمار شاهد معادل 3190 کیلوگرم در هکتار بود.

ذرت، عملکرد، محلول پاشی، قارچ ریشه