حسین صبوری - دانشیارگروه تولیدات گیاهی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبدکاووس
شریفه محمدآلق - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبدکاووس
احمدرضا دادرس - دانشجوی سابق دکتری اصلاح نباتات گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه گیلان

گسترش شبکه ریشه ای عمیق راهکاری مهم برای جلوگیری از تنش خشکی در برنج است. به منظور به نژادی صفات ریشهای برنج، لازم است در آغاز باید نواحی ژنگانی (ژنومی) کنترلکننده صفات مهم ریشه شناسایی شوند. با این هدف، پژوهشی با استفاده از 192 ژنوتیپ برنج در شرایط تنش خشکی و آبکشت (هیدروپونیک) طرحریزی شد. بهمنظور اعمال تنش اسمزی از مانیتول با فشار اسمزی 5 -بار در مرحله گیاهچه ای و شرایط آبکشت استفاده شد. افزون بر وزن اندامهای هوایی، وزن ریشه، زیستتوده و ضخامت ریشه، صفات طول اندامهای هوایی و ریشه در طول رشد یعنی در روزهای 7ام، 14ام، 21ام، 28ام و 35ام پس از انتقال به محیط آبکشت، ارزیابی شدند. ارزیابی ژنوتیپی افراد جمعیت با استفاده از ترکیبهای آغازگری ناشی از آنزیمهای محدودگر EcoRI و MseI انجام شد. برای شناسایی نواحی ژنگانی مرتبط با مکانهای کنترلکننده این صفات از پنج مدل آماری با دو رویه GLM و MLM در نرمافزار TASSEL ،E100-M160-7 ،E100-M150-19 ،E100-M140-3 ،E110-M140-9 ،E100-M160-7 ،E100-M140-3 نشانگرهای. شد استفاده11-M160-E100 ،1-M140-E110 و 9-M140-E110 مهمترین نشانگرها شناسایی شدند. با توجه به اینکه این نشانگرها درصد قابلتوجهی از تغییرپذیریهای فنوتیپی را تبیین کردند، میتوان از این نشانگرها بهعنوان نامزد در تحقیقات بعدی از جمله تبدیل آنها به نشانگرهای اختصاصی SCAR و برنامه های انتخاب به کمک نشانگر برای تحمل به خشکی پس از تایید استفاده کرد

برنج (.L sativa Oryza ،(تجزیه ارتباط، تنش خشکی، صفات ریشه