محمد افشار - دانشجوی دکترای تخصصی دانشگاه تربیت مدرسی تهران
ربابه معماریان - استادیار دانشگاه تربیت مدرسی تهران
عیسی محمدی - دانشیار دانشگاه تربیت مدرسی تهران

مقدمه و هدف: بیماری دیابت شایعترین بیماری غدد درون ریز با ایجاد عوارضی خطرناک است لذا تجربه آن برای نوجوان دیابتی وارد شدن به مرحله تازهای از زندگیشان می باشد که مستلزم شرکت فعالی نوجوان در امر خود مراقبتی است. پرسنلی بهداشتی و درمانی نیازمند اطلاعات بیشتری در مورد تجربیات نوجوانان دیابتی در زندگی روزمره شان با این بیماری هستند. لذا تحقیقی کیفی حاضر با هدف تبیین تجارب نوجوانان دیابتی انجام پذیرفت . مواد و روشی ها: این مطالعه یک بررسی کیفی از نوع پدیدار شناسی است که در آن 14 نوجوان دیابتی در سن 12 الی 18 سال با تجربه بیش از یکسالی ابتلا به دیابت شرکت داشتند. بیماران در این مطالعه با انجام مصاحبههای عمیق نیمه ساختار مند طی 45 الی 90 دقیقه مورد بررسی قرار گرفتند. متن مصاحبههای ضبط شده پس از پیاده سازی به روش تحلیل محتوایی قراردادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: طی فرآیند تجزیه و تحلیل دادهها هفت درون مایه اصلی شامل: تغییر در سبک زندگی، مشکلات مربوط به دریافت انسولین، مشکلات ناشی از تغییرات قند خون، ترسی از آینده، شخصیت بیمار و خصوصیات فردی، مشکلات اقتصادی و وابستگی به خانواده، سازگاری با بیماری استخراج گردید . بحث و نتیجه گیری: نوجوانان دیابتی مهمترین اشخاص در نحوه عملکرد خود مراقبتی اند که توجه به آنها و درک نکات ظریف بیانات آنان می تواند اعضا تیم درمانی و مراقبتی را در ارایه خدمت مطلوبتر کمک نماید. تعامل این افراد با یکدیگر در بستر اجتماعی نتایج را ممکن میسازد.

بیماری دیابت، تجارب نوجوانان، مراقبت از خود، مراقبت پرستاری، تحقیقی کیفی، پدیدارشناسی