ارتباط کیفیت خواب شبانه و کیفیت زندگی بیماران دیابتی تیپ دو

مقدمه و هدف: دیابت شیرین یکی از شایعترین بیماری های مزمن پزشکی است که بر ابعاد فیزیکی و روانی کیفیت زندگی افراد تاثیر می گذارد. اختلال خواب، یکی از مشکلات رایج این بیماران است که اثر متقابلی روی کیفیت زندگی و بروز دیابت می گذارد. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی و کیفیت خواب بیماران بزرگسال دیابتی تیپ دو و رابطه آنها با متغیر بیوشیمیایی (HbAIC) و BMI انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی - همبستگی، روی 110 بیمار واجد شرایط در انجمن دیابت شهر همدان بر اساسی نمونه گیری غیر تصادفی و مبتنی بر هدف در سال 92-1391 انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبرگ (PSQI)، پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-3O) و بررسی میزان متغیر بیوشیمیایی HbAIC و BMI بود. پرسشنامه های تکمیل شده توسط نمونه ها، دارای استاندارد جهانی هستند و در ایران نیز روایی و پایایی آن تایید گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری کای اسکویر، ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون خطی با استفاده از برنامه ویرایش 17 انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بیش از 80٪ بیماران دیابتی از کیفیت زندگی و کیفیت خواب کمی برخوردار هستند. نمره کیفیت خواب نمونهها با بعد فیزیکی کیفیت زندگی ارتباط معنی داری داشت (0.05> P). همچنین مشخص شد، افرادی که خواب بدی دارند (5کیفیت زندگی و خواب بیماران دیابتی لزوم توجه مسیولین به برنامه های بازآموزی پرستاران و آموزشی بیماران را در این زمینه افزایش داده و آن را از اولویتهای مراقبت پرستاری قرار میدهد

Keywords:

بیماردیابتی , کیفیت خواب شبانه , کیفیت زندگی