مریم معین - دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.
محمد آقاجانی - مربی، عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.
ندا میرباقرآجرپز - مربی، عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی، و عضو مرکز تحقیقات بیماریهای اتوایمیون دانشگاه علوم پزشکی کاشان ، دانشجوی دکترای پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ایران.

مقدمه و هدف: افراد دیابتی از نظر کیفیت زندگی در سطح مطلوبی نیستند. مطالعات نشان داده اند استفاده از فرآیند توانمندسازی در بیماران دیابتی برای مواجهه با بیماریشان کمک کننده خواهد بود و لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه توانمندسازی بر کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع دو در مرکز دیابت کاشان در سال 1393 انجام شد.مواد و روشها: در کارآزمایی بالینی حاضر، 100 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب، و بصورت تصادفی بلوکی به دو گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. مداخله به صورت برگزاری جلسات آموزشی بود که هر هفته دوبار به مدت 4 هفته برگزار شد. قبل و دو ماه پس از پایان مداخله، پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران دیابتی توسط دو گروه (آزمون و کنترل) تکمیل شد. اطلاعات حاصل با نرم افزار Spss16 با استفاده از آزمونهای آماری من ویتنی یو، کای اسکویر، fisher Exact test و آزمون تی، تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد دو گروه از لحاظ متغیرهای دموگرافیک تفاوت آماری معنیداری نداشتند .(P<0/05) آزمون تی زوجی نشان داد میانگین نمره کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله در هر گروه (آزمون و کنترل) تفاوت معنیداری داشت .(P≤0/0001) همچنین آزمون آماری تی مستقل نشان داد تفاوت آماری معنیداری بین میانگین نمره دو گروه پس از مداخله وجود داشت .(P≤0/003)بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، اجرای برنامه توانمندسازی در بیماران دیابتی، بر کیفیت زندگی آنان تاثیر مثبت و معنی داری داشت، لذا پیشنهاد میشود برنامه توانمندسازی در روند درمان بیماران دیابتی مورد توجه ویژه قرار گیرد.

توانمندسازی، دیابت، کیفیت زندگی