آرزو بیگی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، گروه روانشناسی، آذربایجان غربی، ایران.
سلیمان حبیبی - دکتری فلسفه تطبیقی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید مفتح شهرری، گروه الهیات و معارف اسلامی، تهران، ایران.
حبیبه رضایی حصار - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی، وحد ارومیه، گروه علوم تربیتی، آذربایجان غربی، ایران.
رضا نیاستی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، گروه مدیریت، مازندران، ایران.

مقدمه و هدف: دیابت بارداری یکی از شایع ترین بیماری های دوران بارداری است که برای نخستین بار در دوران بارداری شروع و یا تشخیص داده می شود. با توجه به اهمیت تشخیص سریع و درمان به موقع این بیماری، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش های معنوی بر کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری به منظور ارزیابی پرستاری و مراقبت نوین انجام شد.مواد و روشها: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش همه زنان مبتلا به دیابت بارداری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر پاکدشت در سال 1394 بودند. از میان آنان 30 بیمار با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه (هر گروه 15 نفر) آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه80 دقیقه ای آموزش های معنوی دید. گروه ها پرسشنامه های اضطراب کتل و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را به عنوان پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با روش کوواریانس چند متغیری و با استفاده از نرم افزار SPSSPvl تحلیل شدند.یافتهها: یافته ها نشان داد بین گروه آموزش های معنوی و گروه کنترل در متغیرهای اضطراب و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر آموزش های معنوی به طور معناداری باعث کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری شد .(P≤0/01)بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از اهمیت توجه به مداخلات معنوی در کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی است. لذا با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شود درمانگران، مشاوران و روانشناسان بالینی از روش آموزش های معنوی برای کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی استفاده کنند.

آموزش های معنوی، اضطراب، کیفیت زندگی، دیابت بارداری، پرستاری