سیده نرجس موسوی زاده - دانشجوی دکتری تخصصی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
طاهره اشک تراب - استاد، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
فضل اله احمدی - استاد، گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
میترا زندی - استادیار، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

مقدمه و هدف: دیابت یک مشکل عمده سلامت عمومی و یکی از علل مرگ و میر و ناتوانی در دنیا است. یکی از مشکلات اساسی در کنترل مطلوب این بیماری، عدم تبعیت بیماران از رژیم های درمانی است. هدف از این مطالعه بررسی موانع تبعیت از درمان در بیماران مبتلا به دیابت می باشد.مواد و روش: مطالعه حاضر یک مطالعه کیفی است که با استفاده از مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند با 15بیمار مرد و زن مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. داده ها در فاصله زمانی آذرماه 1394 تا تیرماه 1395 جمع آوری شدند و به روش تحلیل محتوای قراردادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: با تجزیه و تحلیل یافته ها از مجموع مضامین استخراج شده، سه مضمون اصلی: عملکرد ضعیف تیم درمان با زیرطبقات (ارایه اطلاعات ناقص و متناقض، عملکرد غیرمشارکتی، عدم پاسخگویی به نیازهای مددجو، از دست دادن زمان)، تنگنای اجتماعی با زیرطبقات (شرایط شغلی، عکس العمل اطرافیان، عدم هماهنگی در خانواده) و درماندگی های شخصی با زیرطبقات (استرس و افسردگی، فشار مالی، تاثیر سن، تداخل تمایلات شخصی با اهداف درمان)، به عنوان موانع تبعیت از درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شناسایی گردید.بحث و نتیجه گیری: تبعیت از درمان در مبتلایان به دیابت در ایران، به زمینه خانوادگی و اجتماعی افراد بر می گردد؛ که به نوعی برای فرد چالش برانگیز شده و منجر به بی توجهی به رفتارهای بهداشتی می گردد. شناسایی این عوامل توسط مراقبین بهداشتی جهت کمک به دستیابی هر چه سریع تر بیمار به نگرش تبعیت از درمان و پایبندی به آن، برای پیشگیری از بروز عوارض جبران ناپذیر دیابت، از ضرورت های حیاتی می باشد

موانع، تبعیت از درمان، دیابت، مطالعه کیفی، تحلیل محتوا