منیره تابعی - مربی، کارشناس ارشد پرستاری مراقبت ویژه، گروه پرستاری دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند،بیرجند، ایران.
مهدی بصیری مقدم - مربی، مرکز تحقیقات و توسعه سلامت دانشکده پرستاری- مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
علی محمدپور - دانشیار، گروه پرستاری داخلی- جراحی، دانشکده پرستاری- مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
راحله رجبی - مربی، کارشناس ارشد پرستاری، دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

مقدمه و هدف: کنترل قند خون در بیماران دیابتی بسیار مهم بوده و باعث پیشگیری از عوارض دیابت می گردد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه سطح قند خون بیماران دیابتی از ساق پا با روش استاندارد نمونه گیری نوک انگشت دست و نمونه خون وریدی بود.مواد و روش ها: دراین مطالعه توصیفی- مقایسه ای، از 260 بیمار دیابتی پس از تکمیل فرم اطلاعات دموگرافیک، نمونه قند خون غیر ناشتا ابتدا از ورید اخذ، و بطور همزمان نمونه مویرگی بوسیله گلوکومتر از انگشت وسط دست چپ و یک سوم میانی عضله ساق پای چپ گرفته شد و نتایج آن با نمونه خون ورید مقایسه گردید. داده های مطالعه در نرم افزار SPSS نسخه 14و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی آزمون های آماری ویلکاکسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. مقادیر P در سطح کمتر از 0/05 معنی دار لحاظ گردید.یافته ها: نتایج حاصل از آزمون اسپیرمن نشان دهنده ی وجود ارتباط معنی داری بین قند خون نوک انگشت دست و ساق پا و ورید بود ( (p<0/001، همچنین نتایج نشان داد که میانگین قند خون گرفته شده از انگشت 10 میلی گرم در دسی لیتر و میانگین قند خون گرفته شده از ساق پا 17 میلی گرم در دسی لیتر کمتر از قند خون وریدی بود.بحث و نتیجه گیری: تفاوت قند خون نمونه مویرگی نوک انگشت و ساق پا با نمونه وریدی قند خون بیماران دیابتی از لحاظ بالینی قابل چشم پوشی و می توان از این نقاط جهت خودپایشی قند خون به جای نمونه وریدی استفاده کرد.

دیابت، قند خون، خودپایشی، ساق پا، نوک انگشت