مسعود اربابی - دانشیار، پژوهشی بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات افات و بیماری های گیاهی، تهران، ایران
پروانه برادران - مربی، پژوهشی بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات افات و بیماری های گیاهی، تهران، ایران
مهدی خسروشاهی - دانشیار، پژوهشی بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات افات و بیماری های گیاهی، تهران، ایران
سیدجواد قطب شریف - استادیار پژوهشی و کارشناسی بخش تحقیقات آفت کش ها، موسسه تحقیقات آفات و بیماری های گیاهی تهران، ایران

عصاره و پودر مغز دانه چریش همراه با حلال های متانول 85 و اتانول 95 درصد علیه کنه تارتن دو نقطه ای (Tetranychus urticae) (Acari: Tetranychidae) در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای (40±10%RH و C°5±25) مود ارزیابی قرار گرفتند. درصد تلفات هر یک از حلال ها در غلظت های مختلف (0/03، 0/06، 0/09، 0/12، 0/15، 0/2، 0/3 و 0/5 درصد) با سه روش (برج سم پاش فرو بردن برگ درون هر یک از محلول های تیمار و محلول پاشی مستقیم روی برگ های آلوده لوبیا به کنه تارتن) در نوبت های 24 و 48 ساعت بعد از درمان تعیین گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. درصد تلفات کنه از طریق روش ابوت (Abbott) و تجزیه واریانس مرکب داده ها مشخص شد برهم کنش سه عامل غلظت روش آزمایش و زمان نسبت به یکدیگر علیه آفت بررسی شد. بر هم کنش غلظت های متانول و اتانول در ترکیب با چریش اختلاف آماری معنی داری را در سطح پنج درصد نشان نداد. غلظت های بالاتر موجب مرگ و میر بیشتر در کنه ها گردید از میان سه روش آزمایش تیمار برج سم پاش تاثیر بیشتری روی جمعیت که داشت. تاثیر زمان نمونه برداری در 48 ساعت بعد از درمان روی تلفات کنه بیشتر از نوبت 24 ساعت بود. سمیت حلال ها در غلظت های بالاتر تاثیر سو در محلول پاشی مستقیم روی گیاه لوبیا داشت و باعث پژمردگی و خشک شدن برگ ها شد ولی با روییدن برگ های تازه لوبیا پس از یک هفته معلوم گردید سمیت حلال ها باعث مرگ گیاه نمی شود.

چریش، روش کنترل، کنه ی تارتن دونقطه ای، محلول اتانولی، محلول متانولی