مطالعه بیوسنتز ترکیبات سیانوژنیک در بادام (Prunus dulcis) تلخ و شیرین

سیانوژنز در جنس Prunus منجر به تولید ‎ ‎ترکیبات سیانوژنیک گلیکوزیدی (نظیر ماده تک قندی پرونازین و دو قندی آمیگدالین) می شود. با وجود شناخته شدن مکانیسم توارث تلخی در جنس Prunus و گونه بادام، چرخه بیوسنتز ترکیبات سیانوژنیک در ژنوتیپ های مختلف آن مشخص نیست. لذا نمونه های میوه از ژنوتیپ های تلخ و شیرین بادام جمع آوری و پروتیین های محلول آنها استخراج شد. پروتیین های محلول با استفاده از مندلونیتریل گلوکوزیل ترانسفراز و آنتی بادی پلی کلونال تهیه شده‎ ‎برای آن، با‎ ‎روش ایمیونولوژیک وسترن و با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارآیی زیاد ( HPLC ) محصولات حاصل از این پروتیین مطالعه شدند. نتایج نشان داد که این آنزیم در همه ژنوتیپ تلخ و شیرین وجود داشته و در مراحل اولیه نمو بذر شروع به بیان شدن می کند و بیان آن در کلیه ژنوتیپ ها تا اواسط مراحل نمو قابل ردیابی است. در ژنوتیپ های شیرین با وجود افزایش غلظت پروتیین های محلول بذر، سنتز این پروتیین در 26-25 هفته بعد از گلدهی متوقف شده و فقط ژنوتیپ های تلخ همچنان به سنتز این آنزیم (پروتیین) ادامه می دهند. نتایج تجزیه متابولیت ها با HPLC نشان داد که همزمان با افزایش بیان این پروتیین از مقدار پرونازین کاسته شده و آمیگدالین در بذرها تجمع می یابد. بنابراین فقط ژنوتیپ های تلخ قادر به حفظ سطح زیاد از بیان پروتیین تا پایان نمو بذر هستند که نهایتا باعث تبدیل پرونازین به آمیگدالین در بذر و ایجاد مزه تلخی می شود.

Keywords:

آمیگدالین , آنتی بادی , پرونازین , تلخی , سیانوژنز