شناسایی پهنه های خارج از خدمات رسانی ایستگاه های آتش نشانی با استفاده از Network Analysis (نمونه مورد مطالعه: ایستگاه های آتش نشانی شهر تبریز)

کاربری های امدادی از جمله ایستگاه های آتش نشانی با توجه به فعالیت های حساسی که بر عهده دارند، نسبت به سایر خدمات شهری از اهمیت بسزایی برخوردارند. شناسایی فضاهایی که خارج از پوشش خدمات رسانی ایستگاه های آتش - نشانی قرار دارند، می تواند به برنامه ریزان شهری در جهت مکان گزینی بهتر این کاربری مهم در سطح شهر یاری رساند. هدف این مقاله، شناسایی پهنه های خارج از پوشش خدمات رسانی ایستگاه های آتش نشانی در کلان شهر تبریز بر اساس مدت زمان استاندارد (3 تا 4 دقیقه) است. برای رسیدن به این هدف بانک اطلاعاتی شبکه معابر تکمیل شده و سپس با استفاده از ابزار تحلیل شبکه، میزان پوشش هر یک از ایستگاه ها به طور جداگانه محاسبه شده است و با تحلیل ایستگاههای نوزده گانه شهر تبریز به طور یکجا، محدوده خارج از پوشش خدمات رسانی تعیین شده است. نتایج بیانگر این است که در حالت ترافیک عادی 40 / 14 ٪ از سطح شهر تبریز بر اساس استاندارد 3 دقیقه و 62 / 25 ٪ در عرض 4 دقیقه تحت پوشش ایستگاههای آتش نشانی قرار می گیرند. همچنین تحلیل کلیه ایستگاه های آتش نشانی به صورت سیستمی بیانگر آن است که کل محدوده شهر طی مدت زمان 11 دقیقه، قابل پوشش خدمات ایستگاه های آتش نشانی هستند.

Keywords:

ایستگاه های آتش نشانی , پهنه , تبریز , تحلیل شبکه