مجید عبدی
مهران باقریان - دانشگاه صنعتی شریف

مدیریت پروژه یکی از مهمترین زمینه ها و در عین حال توسعه نایافته ترین زمینه ها در مدیریت است. در سالهای اخیر فشار رقابتی پیرامون کسب و کارها باعث شده تا رویکرد غالب در انجام پروژه ها از رویکرد متوالی به رویکرد موازی و همزمان تغییر یابد. این تغییر رویکرد و همزمانی در انجام پروژه ها باعث افزایش پیچیدگی های مربوط به مدیریت پروژه شده است. در این نوشته با ارایه یک مدل دینامیکی به بررسی نقش و تاثیر مهندسی همزمان در اجرای یک پروژه و همچنین چگونگی اجرای اثربخش یک پروژه مهندسی همزمان می پردازیم. اجرای مدل نشان می دهد که با ایجاد اندکی همزمانی می توان زمان انجام یک پروژه را به یک سوم حالت متوالی کاهش داد. این مدل همچنین بیماری 90% را نیز بازسازی می کند و تحلیل حساسیت نتایج نشان میدهد که پدیده بیماری 90% به میزان اشتباهات یا اندازه بسته های ارسالی بین مراحل بستگی ندارد و ناشی از ساختار پروژه های مهندسی همزمان است.

مدیریت پژوه، مهندسی همزمان، دینامیک سیستم ها، بیماری 90%