مسعود طهرانی مجد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی اکتشاف نفت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

در این مقاله یک شبکه عصبی مصنوعی مناسب به منظور مکانیابی بهینه چاه ها با تخمین توزیع فضایی تخلخل در یکی از میادین نفتی جنوب غربی ایران بکار برده میشود. چگونگی یافتن مکان مناسب برای حفاری چاه های جدید کامالا به طرح توسعه مخزن و به شرایط حال تولید وابسته است. اینکه شرایط حفاری چاه ها چگونه بوده است و در حال حاضر شرایط تولید چگونه خواهد بود و اینکه طرح توسعه یک میدان چگونه پیش بینی شده است، باعث مشود در حفاری های بعدی و توسعه مخزن، دقت در مکان مناسب چاه ها به عمل آید تا اولا تعداد حفاری ها کمتر و به دنبال آن صرف وقت و هزینه عملیات کمتر شود.ثانیا بتوان با کمترین حفاری به بیشترین میزان تولید و بهره برداری دست یافت. هدف اصلی، طراحی یک شبکه عصبی مصنوعی در تخمین و شناخت توزیع فضایی تخلخل به منظور کاهش عدم قطعیت ها، کاهش ریسک پروژه و در نتیجه مکان یابی بهینه چاه های جدید و پایین آوردن هزینه های اکتشاف است. شبکه عصبی طراحی شده در این میدان نفتی، یک شبکه عصبی پیش خور با الگوریتم پس انتشار خطا است که ساختار آن بصورت 3 - 6 - 4 - 1 است.

شبکه عصبی مصنوعی، مکان یابی، توزیع فضایی، شبکه پیش خور