سیدعلی آزمایش - دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

الف- پدیده تروریسم دو خصوصیت دارند: 1- تروریسم، یک پدیده اجتماعی است . جرایم و اعمال خلاف نظم عمومی در دنیا از بدو تشکیل زندگی اجتماعی، صورت می گرفتند و مرتبا با تحول جوامع تغییرشکل و صورت می داده اند. هیچ زمانی نبود که جامعه بشری از جرم خالی باشد. نقض قواعد اجتماعی ، یکی از همراهان زندگی اجتماعی است. روایت کرد که یک روز جامعه بشری به جایی می رسد که دیگر در آنجا اتفاق نمی افتد چرا که این امر امکان پذیر نیست، چون قواعد اجتماعی قراردادی هستند و قواعد قراردادی نیست صددر صد تایید جامعه را به همراه ندارد. اگر یک در صد هم مخالف با قاعده باشد، آن یک در صد قاعده اجتماعی را نقض می کند که آن نغز را از نظر حقوقی جرم می نامند. پس جرم هم پای اجتماعی زندگی می کند و تغییرشکل می دهد و تروریسم هم یک پدیده اجتماعی است، یک پدیده انسانی - اجتماعی است. البته انسانی، نه به معنای اخلاقی بلکه به این معنی که مثل هر جرم دیگر مردم انسان ها در صحنه زندگی اجتماعی است. 2- تروریسم یک پدیده حقوقی است . جدیدترین و مفهوم حقوقی دارد. ارکان تشکیل دهنده حقوقی و همچنین مجازات حقوقی دارد. این مجموعه ترکیبی حقوقی را شکل می دهد. وقتی یک پدیده حقوقی شکل سیاسی می گیرد از چهارچوب حقوقی خود خارج می شود، در واقع آن پدیده عمومی ظلم شده است. اگر اجازه داده شود که پدیده حقوقی در چهارچوب حقوقی خودش مورد بررسی قرار گیرد، احتمالا راه حل های کارساز تر پیدا خواهد کرد.

نگرشی نو، مفهوم تروریسم بین المللی