شجاع احمدوند - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی

از سویی جامعه اسراییل در سال های اخیر از احزاب چپ گرا به سمت احزاب راست گرا می کرده است. از سوی دیگر برخی از تصمیمات سرنوشت ساز مانند طرح صلح کمپ دیوید در اواخر دهه 1٬970 و خروج از نوار غزه در زمان راست گرایانی چون مناخیم بگین و آریل شارون اتخاذ شد که تاثیر زیادی بر جریان های مذهبی افراطی در داخل اسراییل گذارد. علاوه بر این جامعه اسراییل عنوان جامعی چند پاره و پرشتاب برای حفظ وحدت و انسجام خود همواره نیازمند دشمنی خارجی بوده است درعین حال در اقدامی پارادوکسیکال طرح هایی مانند طرح خاورمیانه چنین ظاهرا به منظور پایان دادن به برآیند دشمن سازی و برقراری صلح در سال 1٬993 از سوی شیمون پرز ارایه شده است. نگارنده بر آن است که همه این مسایل جز با شناخت شکاف های اجتماعی این جامعه میسر نیست، شکاف های که در وضعیت مختلط و زن فعال شده و تا مرز جنبش اجتماعی نیز پیش می روند و هویت اسراییل را در معرض تهدید جدی قرار می دهند. هدف این مقاله بررسی نکات پیش گفته از خلال بررسی شکاف های اجتماعی و تاثیر آن بر بحران هویت در اسراییل است.

شکاف اجتماعی، هویت، بحران هویت، احزاب راست گرا، احزاب چپ گرا