فرهاد قاسمی - استادیار گروه روابط بین الملل دانشگاه شیراز
عباس شکری - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه شاهد

آینده در درون خود دچار عدم قطعیت است. پرسش اساسی آن است که چگونه می توان با شناور شدن در عدم قطعیت، درباره دشواری های موجود در یک جامعه راه حل ارایه نمود. شاید یکی از بهترین راه ها برای کاهش زیان های ناشی از پیش بینی ناپذیری آنچه که در آینده وقوع می یابد ، رجوع به متخصصان برای استخراج ایده های آنان درباره آینده باشد زیرا این نکته پذیرفتنی است که تجربه، انسان ماهر و متخصص کمک می کند تا با تکیه بر دانش/بینش، هم زمان از نگرش های احساسی/غیرعقلانی، بری شوند. دلفی یک پیمایش از آرای متخصصان در دو یا چند دور است. از دور دوم به بعد، باز در حالی درباره نتایج دور قبلی به مشارکت کنندگان داده می شود. همان متخصصان، همان موضوعات را یک بار دیگر تحت تاثیر نظر سایر متخصصان ارزیابی می کند تا به نوعی اجماع دست یافته شود. نگارنده در در صدد برآمدند و در نظر گرفتن یک زمینه موضوعی (مطالعه سیاست خارجی ایران در مقابل مداخله آمریکا در عراق) نشان دهد چگونه می توان از روش دلفی برای پیشنهاد کردن آنچه بهترین است، بهره گیری کرد.

امنیت ملی، سیاست خارجی ایران، مداخله گرایی آمریکا، عراق، روش دلفی