سیدعلی سادات اخوی - استادیار دانشکده علوم حقوق و سیاسی دانشگاه تهران
محمدعلی انواری - کارشناس ارشد حقوق بشر دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

امروزه اهمیت وجود نظام ها و ترتیبات منطقه ای برای حمایت از حقوق بشر، آن چنان که در قاره های اروپا، آمریکا و آفریقا مشاهده می شود کاملا آشکار است. عموما میان کشورهای واقع در یک منطقه جغرافیایی، انسجام عمیق تری به لحاظ فرهنگی، اقتصادی و سیاسی وجود دارد. این امر سبب می گردد تا کارکرد نظام های منطقه ای حقوق بشری به لحاظ اجرای قواعد و اصول حقوق بشر در آن منطقه با مشکل کمتری مواجه گردد. بااین حال هنوز در پهناورترین قاره جهان یعنی آسیا ، فقدان چنین سازوکاری به وضوح احساس می گردد. دولت های این منطقه به رغم انجام اقدامات گوناگونی که به تازگی در زمینه ارتقای جایگاه حقوق بشر در آسیا انجام داده اند، هنوز فاصله نسبتا زیادی را تا دستیابی به یک نظام منطقه ای جامعه و مستقل در زمینه حقوق بشر پیش رو دارد. مقاله حاضر با تمرکز بر حوزه آسیای شرقی و جنوب شرقی، در پی آنست را در قالب دو بخش اصلی، نخست آن چه را که از نهادها و اسناد حقوق بشری (اعم از دولتی و غیردولتی) در این منطقه وجود دارد بررسی کرده و سپس به شناسایی علل عدم شکل گیری یک نظام منطقه منسجم در میان کشورهای این ناحیه بپردازد.

حقوق بشر، نهادهای منطقه ای حمایت از حقوق بشر، آسیای شرقی و جنوب شرقی