بررسی اثرات تنش خشکی و مقادیر پتاسیم بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم

علاوه بر روشهای ابیاری، تغذیه مناسب نیز یکی دیگراز راههای جلوگیری از هدر روی آب است. در این ارتباط محققین عقیده دارند که حضور پتاسیم در خاکها و مصرف آن توسط گیاه می تواند علاوه بر مقاومت گیاه نسبت به شرایط نامساعد محیطی، میزان مصرف رطوبت در گیاه را کاهش دهد. در حالی که عملکرد آن کاهش نداشته باشد که این خود عامل بسیار مهم در گیاهان به منظور مقاومت در برابر تنش رطوبتی است بنابراین به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر روی عملکرد و اجزای عملکرد گندم در حضور یون پتاسیم آزمایشی در منطقه دزفول اجرا گردید. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل رژیمهای آبیاری (تیمار شاهد، تنش در مراحل ساقه رفتن، تنش در مرحله سنبله رفتن و تنش در مرحله پر شدن دانه) و فاکتور فرعی میزان کود پتاسیم شامل (0 ، 70 ، 140 و 210 کیلوگرم در هکتار) در سال زراعی 87-86 به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که مصرف پتاسیم تعداد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزاردانه، شاخص برداشت پتاسیم و پروتئین دانه را افزایش داد. با مصرف پتاسیم وزن هزاردانه از 12/31 گرم به 2/46 گرم افزایش یافت همچنین در این آزمایش اثر تیمار تنش خشکی بر روی تعداد سنبله در واحد سطح و تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه اثر معنی داری برجای گذاشت به طوری که بیشترین تعداد دانه در سنبله در تیمار شاهد و کمترین آن مربوط به تیمار تنش د رمرحله سنبله رفتن بود. بنابراین با توجه به ضرورت حفظت منابع آبی در دسترس و همچنین مصرف بهینه از آب حضور پتاسیم در خاکها و گیاه می تواند بهعنوان عاملی تاثیر گذار برای افزایش عملکرد در گیاه و مقاومت به تنش های رطوبتی باشد.

Keywords:

تنش خشکی , پتاسیم , عملکرد , اجزاء عملکرد