گونه شناسی رژیم حقوقی تعهدات بین المللی

سند طلیعه نظم معاصر بین المللی- منشور ملل متحد- پایه گذار نظام جدیدی بود که می توان آن را انقلابی نسبت به نظام وستفالیایی حقوق بین الملل قلمداد کرد. این تحول عمیق، اساس قرار گرفتن بعد اجتماعی در تکوین نظم بین المللی است. این نظام با درس آموزی از پیشتاز نارسیده خود – میثاق جامعه ملل- مسایل هنجاری بعد اجتماعی مناسبات بین المللی را در سطحی جهانشمول در کنار مسایل ساختاری، مبنای پی ریزی نظم جدید قرار داد. هرچند نظام مذکور در نیل به این بعد اجتماعی، خویش از نواقص غیر قابل انکار در رنج می باشد و برخی هنجارها و ساختارهای فعلی این نظام در نیل به اهداف و اصول ترسیم شده در آن، خود مانع و حجابی سخت قلمداد می شون د؛ اما ظهور مناسبات جدید بین المللی در پرتو اهداف و اصول این سند مستلزم تحقق سازوکارهای حقوقی متناسب و درخور می باشد و از این رهگذر، نویدبخش ظهور عصر جهانشمولی حقوقی گردیده است که قدمی به جلو در تکمیل نظم دوجانبه مستقر در آن برهه از زمان تلقی میگردید. به هر روی، یکی از ابزارهای مهم حقوقی این نظم جدید، تعهدات جدیدی هستند که این بعد جدید را ساماندهی کرده و به نظم در می آورند. این حقوق و تعهدات که خود می توانند اشکال و پیامدهای متنوعی داشته باشند، هریک رژیمهای حقوقی خاصی را دارند. رژیم هایی که میراثدار انواع متقدم از خود و علی الاصول الهام بخش انواع متاخر نسبت به خود خواهند بود و در هر مقطع زمانی متناسب با مقتضیات جامعه بین المللی و مناسبات آن به شکلی نمود یافته و یا دچار تغییر و تحول می شوند. در این پژوهش، رژیم های حقوقی انواع تعهدات بین المللی، با عنایت به وضعیت کنونی آ نها در مناسبات جامعه بین المللی مورد تحلیل و ارزیابی قرار خواهد گرفت.

Keywords:

تعهدات بین المللی , بعد اجتماعی روابط بین المللی , تعهدات جمعی , نظم حقوقی