کثرت گرایی حقوقی؛ تاملی در چیستی مبنای التزام آوری قاعده حقوقی و متغیرهای تحول نظام حقوقی

کثرت گرایی حقوقی میتواند محدود به تحلیل و برداشتی شکلی یا فنی شده، به معنای حکومت مکانیسم های حقوقی متفاوت بر موقعیتهای حقوقی یکسان باشد؛ بااین حال، این معنا از کثرت گرایی حقوقی، مانع شناخت همه واقعیت های نظام حقوقی و چگونگی تحولات نظام حقوقی است.کثرت گرایی حقوقی را باید نه در سطح مکانیسم های حقوقی، بلکه در سطح مبانی و منشاهای التزام آوری قاعده حقوقی جستجو کرد. این معنا از کثرت گرایی، می تواند به صورت سلسله مراتبی یا استقلالی باشد؛ منظور از کثرتگرایی سلسله مراتبی، قایل بودن به چند مبنایی است که در طول هم قرار دارند و مبنای پایینتر، اعتبار خود را از مبنای بالاتر اخذ میکند. منظور از کثرتگرایی استقلالی، قایل بودن به چند مبنایی است که در عرض یکدیگر قرار داشته و هیچ مبنایی اعتبار خود را از مبنای دیگر اخذ نمیکند و از یکدیگر استقلال دارند. درهرحال، کثرت گرایی حقوق، چه از نوع سلسله مراتبی و چه از نوع استقلالی، تنوع ماهوی قواعد حقوقی را موجب شده، تحولات نظام حقوقی و از همه مهمتر تحول از حقوق سنتی به حقوق مدرن و از حقوق مدرن به حقوق پست مدرن را توجیه میکند.

Keywords:

کثرت گرایی حقوقی , کثرت گرایی استقلالی , کثرت گرایی سلسله مراتبی , وحدت گرایی حقوقی , مبنای قاعده حقوقی