بررسی تطبیقی اسلوب های بیان قصص قرآن در تفاسیر المنار و نمونه
Publish place: Seraje Monir، Vol: 6، Issue: 19
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 363
This Paper With 36 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SERAJ-6-19_004
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1397
Abstract:
قرآن کریم به عنوان کامل ترین کتاب آسمانی، برای هدایت انسان ها از فنون گوناگونی استفاده کرده است. از جمله ی این فنون، بهره گیری از اسلوب داستان است که در مواضع و مناسبت های گوناگون مطرح می کند. هدف قرآن در بیان این داستان ها، بیان داستان تخیلی نیست، بلکه سرگذشت پیشینیان را آینه ای برای عبرت آیندگان قرارداده است و سراسر آن حق است. مفسران قرآن، به ویژه در دوران معاصر، به این بعد از قرآن توجه خاصی نموده اند تا جایی که از آن، با اعجاز قصصی یاد می کنند. از جمله ی این مفسران رشید رضا در تفسیر المنار و آیت الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه است که عبارت اعجاز قصصی قرآن در بسیاری از مجلدات آنها به صورت گسترده ای به چشم می خورد. بررسی این تفاسیر نشان می دهد که دیدگاه تمثیلی و تخیلی مفسران المنار نسبت به برخی از قصص قرآن باعث گردیده تا نظرات خاصی را مطابق عق گرایی افراطی و سلفی خودشان به قصص تحمیل کنند. در مقابل، تفسیر نمونه با دیدگاهی معتدلانه، بی تاثیر از عقاید مذهبی خاص و با دلیل و برهان، واقعی بودن همه ی قصص را اثبات نموده است و تمثیلی دانستن آنها را با صراحت رد کرده اند. ایشان هدف عبرت آموزی و تربیتی از قصص قرآن را برخلاف تمثیل بودن آنها دانسته است.
Keywords:
Authors
محمد مولوی
استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین
معصومه خلیلی
دانش آموخته ی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین