بهزاد حاصلی - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه خوارزمی کرج، ایران

یکی از عوامل تاثیرگذار در پاسخ لرزه ای پل،کوله و نحوه ی مدل سازی آن میباشد. تحلیل رفتار لرزه ای و مدل سازی پلها معمولا با استفاده از فرضیات ساده کننده انجام میشود. این سادهسازی ممکن است باعث ایجاد تغییرات عمده در پیشبینی رفتار لرزه ای پلها شود. در این پژوهش کوله ها در سه حالت کلی مدلسازی و تحت اثر رکوردهای زلزله در حوزه نزدیک ) به علت بروز رفتار بحرانی پل تحت اثر رکوردهای حوزه نزدیک در مقایسه با رکوردهای حوزه دور( به روش تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی در نرم افزار SAP2000 تحلیل شده و نتایج در حالات مختلف مدلسازی کوله با یکدیگر مقایسه شده اند. از نکات قابل توجه در این پژوهش، مدلسازی کوله ها بهصورت پایه دیواری و محاسبه ی سختی معادل کوله از طریق اعمال فشار استاتیکی و فشار دینامیکی خاکریز پشت کوله میباشد. نتایج تحلیل نشان میدهد، نحوه ی مدلسازی کوله های انتهایی علاوه بر جابجایی پل بر رویسایر پارامترهای لرزه ای ازجمله، توزیع نیروی محوری، لنگر خمشی، عکسالعمل تکیه گاهی و برش پایه تاثیرگذار است، بهگونهای که نتایج ، بیانگر حداکثر اختلاف 78 %در جابجایی طولی کوله های انتهایی ، اختلاف 90 %در نیروی محوری پایه میانی و اختلاف 82 % درلنگر خمشی مربوط به پایه میانی بر اساس مدلسازی کوله به صورت ساده شده ،در مقایسه باحالت مدلسازی کوله به صورت غلتکی میباشد. از طرفی نتایج مطالعات در این پژوهش نشان میدهد، در شرایطی که ارتفاع خاکریز پشت کوله در محدوده ی ارتفاعی 4 تا 9 متر باشد، با دقت قابل قبولی )اختلاف پاسخ ها 29 % تا 13 % میباشد(، می توان مدلسازی کوله در حالت پایه دیوار را جایگزین مناسبی جهت مدل سازی کوله بر اساس دستورالعمل کالترانس ) 2013 (، معرفی نمود.

طراحی لرزه ای پل، مدل سازی کوله، اندرکنش خاک-کوله، سختی کوله