سمیه سلمانی - دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران،تهران، ایران
علیرضا نیکبخت نصرآبادی - دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران،تهران، ایران
معصومه ایمانی پور - گروه مراقبت های ویژه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
مصطفی حسینی - دانشکده بهداشت گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

سابقه و هدف: سرطان پستان شایع ترین بدخیمی در زنان است و جراحی ابتدایی ترین درمان این بیماران می باشد. مشکلات متعدد بعد از جراحی می تواند باعث کاهش کیفیت زندگی بیماران شود. پژوهش حاضر به تعیین تاثیر اجرای برنامه ترخیص بر کیفیت زندگی این بیماران پرداخته است. مواد و روش ها: در این مطالعه، 69 بیمار کاندید جراحی پستان که مشخصات واحدهای مورد پژوهش را دارا بودند وارد مطالعه و سپس به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و بیماری، پرسشنامه کیفیت زندگی و چک لیست تعیین نیازهای آموزشی بود. در گروه کنترل اقدامات روتین بخش صورت گرفت و در گروه مداخله، برنامه ترخیص از زمان پذیرش اجرا شد. شش هفته بعد از ترخیص پرسشنامه کیفیت زندگی در دو گروه تکمیل شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی انجام شد. یافته ها: بر اساس یافته های به دست آمده، بین دو گروه مداخله و کنترل قبل از شروع انجام پژوهش، اختلافات معنی داری از نظر کیفیت زندگی در ابعاد جسمی، روحی-روانی، اجتماعی، مذهبی و نمره کل کیفیت زندگی وجود نداشت. بعد از مداخله، از لحاظ کیفیت کل زندگی (p<0/001) و نیز تمام ابعاد ذکرشده آن بین دو گروه اختلافات معنی دار مشاهده گردید (p<0/001). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که برنامه ترخیص می تواند به عنوان یک روش موثر در جهت ارتقاءکیفیت و حتی کمیت زندگی بیماران سرطان پستان پس از جراحی ایفای نقش کند.

سرطان های پستان، ترخیص بیمار، کیفیت زندگی