سیاوش صلواتیان - استادیار دانشگاه ارتباطات و رسانه، دانشگاه صدا و سیما (نویسندگی مسیول)
عبدالعلی علی عسگری - استادیار دانشکده ارتباطات و رسانه، دانشگاه صداوسیما
حنانه احمدی - دانشجوی دکتری مدیریت رسانه دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات

امروزه سازمان های رسانه ای جهان در تلاشند تا از ظرفیت رسانه های نوین هم گرا در جهت جذب و نگهداشت مخاطبان خود بهره جویند. تلویزیون پروتکل اینترنتی یکی از انواع این گونه رسانه ها است. به کارگیری رسانه های نوین و مدل های جدید ارتباطی نیاز دارد. با شکل گیری مدل های جدید ارتباطی، ساختارهای سنتی در سازمان های رسانه ای دیگر پاسخ گو نیستند و باید به دنبال طراحی و پیاده سازی ساختارهای سازمانی جدید بود. هدف اصلی این مقاله ارایه ساختار سازمانی مناسب و بومی برای ((تلویزیون پروتکل اینترنتی)) در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است. برای این منظور در مرحله اول ساختار سازمانی در 13 اپراتور مهم و تلویزیون پروتکل اینترنتی در دیگر کشورها یک مطالعه تطبیقی شاد پس از آن با رویکرد کیفی و از طریق روش مصاحبه عمیق داده ها جمع آوری و تحویل گردید. ما شرکت کنندگان در این پژوهش شامل دو گروه اساتید و متخصصان صاحب نظر در حوزه رسانه های نوین و ساختارهای سازمانی و مدیران درگیر در اجرای پروژه ملی تلویزیون پروتکل اینترنتی در سازمان صدا و سیما بودند که از بین آنها به روش هدفمند و گلوله برفی نمونه گیری انجام شد. بنابر نتایج این پژوهش به منظور، اجتناب از ایجاد سلسله مراتب سازمانی دست و پاگیر، بهترین شیوه استقرار تلویزیون پروتکل اینترنتی در ایران، ایجاد یک ستاد مرکزی است. این ستاد مرکزی که متشکل از سازمان های تامین کنندگان حلقه های زنجیر به ارزش تلویزیون پروتکل اینترنتی هستند، به صورت یکپارچه از سوی سازمان صدا و سیما مدیریت می شود. به واسطه حضور این سازمان ها در ستاد مرکزی و تعاملات بین آنها، مناسب ترین ساختار بین سازمانی این ستاد مرکزی ساختار شبکه ای و مناسب ترین ساختار درون سازمانی آن ساختار ماتریسی است.

ای پی تی وی ، تلویزیون پروتکل اینترنتی، ساختار سازمانی، رسانه های نوین، سازمان صدا و سیما