سیدمحمد میرحسینی - استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی
حجت رنجی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه بین المللی امام خمینی

نزدیک به ده قرن از اولین ترجمه قرآن به زبان فارسی میگذرد و همچنان به دلیل نیاز روزافزون به ترجمه، هر از گاهی شاهد ترجمههای جدید قرآن هستیم. با این حال، برخی واژگان نیاز به ترجمه و پژوهش دارند. یکی از این واژگان مراوده است. فعل مراوده 8 بار در قرآن (ر.ک: یوسف/ 23، 62، 30، 32، 15 (2 بار) و 16 ؛ قمر/ 37) و 3 بار در احادیث آمده است. این استعمال، مختص قرآن بوده و از ابتکارات قرآنی است. در کتابهای تفسیر و به تبع آن در ترجمه های صورتگرفته، از این فعل به عنوان نزدیکی کردن و رابطه جنسی تعبیر شده است. ولی آیه 61 سوره یوسف و احادیث ذکرشده این معنا را نقض میکنند. ماده رود بر تکرار فعل، لطافت و نیرنگ دلالت میکند. استعمال این ماده در باب مفاعله به معنای مشارکت در فعل است. در ترکیب راود+ه+عن باکلمه بعد دوعامل برسرکلمه بعدازحرف عن نزاع دارند و تعدیه فعل به وسیله این حرف،متضمن معنای مخادعه و مراوغه است و بر خلاف استعمال این فعل با حرف جر علی استعمال سلبی دارد

مراوده، سوره یوسف، معانی باب مفاعله، ترجمه