سحر کاوندی - نویسنده مسوول،دانشیار گروه فلسفه دانشگاه زنجان،
مهیار کیایی - مدرس دانشگاه پیام نور کرد کوی و بندر ترکمن

نور فره (خره) نوری است که عالم نورانی به نفس کامل نوری اشراق کرده، بدان نفوس تایید ورقی بخشیده و سبب سیاست صاحب آن بر دیگران می شود و نوری است که معطی تایید است و موید مشروعیت حکومت، از سویی، حقیقت عصمت نیز نوعی ملکوتی است که عاصم و حافظ بوده و صاحب آن موید از جانب خداوند است و شایسته حکومت و امامت به کل کاینات. در این مقاله رابطه ((نور فره)) که بین حکمای ایران باستان مطرح بوده و سهروردی نیز در تالیفات مختلف خود به تبیین و تشریح آن و دارندگان است پرداخته است و (( نور عصمت)) و ویژگی های معصوم، که در اسلام مطرح گردیده مورد بررسی و تدقیق قرار گرفته، اثر شده است با بیان وجوه متشابه فراوان میان آن دو، رابطه منطقی بین شیعه پذیره ایرانیان و سابقه فکری - فرهنگی و ذوقی نیاکانشان برقرار گردد. در این راستا ابتدا پس از شرح و توضیح حقیقت ((نور فره)) و ((عصمت)) به بررسی ویژگی ها و جایگاه صاحبان و دارندگان این دو پرداخت شده و سپس تشابهات میان آن دو نور و ویژگی های صاحبان آنها بیان گردیده است.

عصمت،انسان کامل،نور فره،نور خره