بررسی تفسیر هیدگر در باب جایگاه و مرتبه تفکر یونانیان در فلسفه هگل

در این مقاله کوشش شده است تا به تبیین درس گفتار هیدگر تحت عنوان (هگل و یونانیان) در بررسی مقام و منزلت فلسفه ای یونانیان در تفکر هگل پرداخت شود. در این بحث ضمن ارایه شرح مبسوطی از آرای هیدگر در این درس گفتار، به مسایلی نظیر بحث فلسفه تاریخ، معنای حقیقت، بازتاب فلسفه ای یونانیان در فلسفه هگل و دلایل هیدگر درباره عدم درک درست مفهوم حقیقت به مثابه الثیا نزد هگل پرداخته شده و سپس نمونه ای از نقص های شارحان درباره بحث های هیدگر آورده شده است در نظر هیدگر، معنای حقیقت در تفکر هگل همانا یقین مطلق خودآگاهی نزد سوژه مطلق است در حالی که نزد هیدگر تنها مفهوم حقیقت به مثابه الثیا شایسته ترین موضوع برای تفکر است و پشتوانه معنای حقیقت به مثابه صدق و یقین است. در پایان نتیجه گیری شده است که برخی از آرای هیدگر درباره هگل قابل خدشه است و در نظام های فلسفی هر دوی آنها یعنی در نظام دیالکتیکی هگلو در بحث زمان و زمان بندی در فلسفه هیدگر دلالت های قابل توجه در باب پرسش از آزادی انسانی نهفته است.

Keywords:

هگل , یونانیان , هیدگر , حقیقت , آزادی