رضا رضازاده - استادیار فلسفه دانشگاه ایلام نویسنده مسیول
زهرا جلیلیان - کارشناسی ارشد فلسفه دانشگاه ایلام

ملاصدرا در آثار برجسته خود به طور گسترده و ثابت مسیله انسان و سیر تعالی گو پرداخته است. (انسان سالک) محور نظریه او در این باب را تشکیل می دهد که در ساختمان معنای حکمت صدرایی از بسامد و اهمیت بالایی برخوردار است. این تحقیق به بررسی رهیافت های گوناگون ملاصدرا در این موضوع می پردازد تا به این مسیله پاسخ گوید که ملاصدرا چه الگویی را طرح و تحقیق چند بعدی (انسان سالک) عمدتا از روش فلسفی بهره گرفته اما در تعریف و تحلیل آن از سه منبع معرفتی فلسفه عرفان و وحی بهره جسته است. انسان سالک در چارچوب فلسفی سفر عقلی خود را با تامل در اصل وجود آغاز می کند و با شناخت وجود حقیقی سعادت عقلی خویش را نتیجه می گیرد و مقام (خلافت الهی) را در می یابد. از دید ملاصدرا، انسان سالک در رهیافت قرانی با تامل در افاق و انفس و در رهیافت عرفانی با کشف و شهود، مسیر سلوک خود را به سوی مقصد نهایی هموار می سازد.

ملاصدرا،انسان سالک،سلوک،اسفار اربعه،رهیافت های صدرایی