ارزیابی واکنش هیبریدهای آفتابگردان نسبت به کاهش دفعات آبیاری در تیمارهای آبیاری محدود

به منظور ارزیابی واکنش هیبریدهای آفتابگردان نسبت به کاهش دفعات آبیاری در تیمارهای آبیاری محدود، سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سال 1385 اجرا گردید. در آزمایش اول که در شرایط آبیاری کامل اجرا شد، زمان آبیاری کلیه کرتها براساس 60 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر از زمان کاشت تا پایان دوره رشد گیاه بود و در آزمایش دوم و سوم که در شرایط ابیاری محدود اجرا گردید. زمان آبیاری کلیه کرتهای آزمایشی به ترتیب براساس 120 و 180 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A انجام شد. همچنین در هر آزمایش 9 هیبرید افتابگردان با خصوصیات مختلف رشدی مورد مقایسه قرار گرفتند. مقدار تقریبی آب در هر دوره آبیاری برابر 1/340 متر مکعب در هکتار و میزان کل آب آبیاری در آزمایش های آبیاری براساس 60 ، 120 و 180 میلی متر به ترتیب برابر با 5442 ، 3061 و 2381 متر مکعب در هکتار بود که نشان دهنده کاهش 44 و 56 درصدی آب مصرفی در تیمارهای آبیاری محدود نسبت به آبیاری کامل می باشد. نتایج نشان داد که اکثر صفات مورفولوژیک، اجزاء عملکرد و عملکرد دانه در تیمارهای آبیاری محدود کاهش یافت ولی بااین حال هیبریدهای مورد بررسی واکنش های متفاوتی از این حیث نشان دادند. در میان هیبریدهای مورد مطالعه هیبرید آلستار با کمترین میزان کاهش اجزاء عملکرد و بالاترین میزان قطر طبق بیشترین عملکرد دانه را در تیمارهای آبیاری محدود تولید کرد و از عملکرد روغن در هکتار قابل توجهی نیز برخوردار بود.

Keywords:

آبیاری محدود , آفتابگردان , عملکرد دانه , قطرطبق