علیرضا سیاه وشی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ساخت دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد. لرستان. ایران
علیرضا لوایی - عضو هیات علمی گروه مدیریت ساخت دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد. لرستان. ایران

سازه های فولادی در طول ساخت ساختمانهای بلند همیشه پیشگام بوده اند. از آنجا که قاب های فولادی برای هرنوع از ارتفاع مناسب می باشند و نسبت مقاومت به وزن بسیار بالایی دارند، همیشه به عنوان انتخاب اصلی درساختمان های بلند هستند. سازه های فولادی ضمن ایجاد امکان دهانه های بزرگ، قابل پیشسازی بوده و در نتیجهدارای صورت اجرای بیشتری هستند و نیاز به فضای کارگاهی کمتری دارند. مهمترین معایب سازه های فولادی، نیازبه پوشش مقاوم در برابر آتشسوزی و زنگزدگی، مهاربندی قطری، اتصالات ویژه در قابهای صلب و نماسازیپر هزینه ی آنها است.امروزه استفاده از قاب های مهاربند شده به علت پارامترهای لرزه ای مناسب، در طراحی و مقاوم سازی سازه ها درمناطق لرزه خیز مورد توجه می باشند. پیکربندی این قابها، که شامل وجود یک خروج از مرکزیت افقی و یا قایم درانتهای عضوهای مهاری می باشد. علاوه بر آنکه از لحاظ معماری انعطاف پذیری لازم را برای ایجاد بازشوها فراهممی آورند. فلسفه طراحی پیوند در این قاب ها به صورتی است که در هنگام زلزله، ضعیف ترین بخش سازه باشند تابا ایجاد تغییر شکل های غیرخطی در این ناجیه علاوه بر استهلاک انرژی ناشی از زلزله، از آسیب رسیدن به سایرعضوهای سازه نیز جلوگیری به عمل آورند (لونگو و همکاران، 2016).1