علی حیدری - دانشیار گروه عمران، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
شیوا توکلی - دانشجوی دکتری عمران - مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی، دانشگاه تهران، تهران
داود توکلی - دکتری مهندسی عمران - سازه، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران

قاب های میان پر باعث افزایش چشمگیر سختی، مقاومت و همچنین تغییر در شکل پذیری سازه نسبت به سازه بدون میانقاب می شوند. در نتیجه موجب تغییر در پاسخ لرزه ای اینگونه سازه ها می شوند. با این وجود هنوز در کشور ما عملا توجه چندانی به تاثیر میانقاب ها بر روی رفتار لرزه ای سازه ها نمی شود و معمولا سازه ها بدون در نظر گرفتن اثرات میانقاب ها بر رفتار لرزه ای آن ها طراحی می شوند. دلیل این امر را می توان نبود ضوابط آیین نامه ای لازم و همچنین عدم شناخت اکثر مهندسین از نحوه اثرگذاری مزبور دانست. در این تحقیق برای ارزیابی دقیق رفتار ساختمآن های با قاب بتنی و میانقاب بنایی به بررسی اثر ضخامت میانقاب (با مدلسازی پنج تیپ نمونه با ضخامت بین 200 تا 310 میلیمتر)، تعداد دهانه و طبقات دارای میانقاب (با مدلسازی هفت تیپ نمونه مختلف) بر میزان سختی اولیه، مقاومت نهایی دیوار، مود خرابی، تنش های حداکثر در دیوار و زمان تناوب پرداخته شده است. نتایج این مدل ها با یکدیگر مقایسه شده و بصورت جداول و نمودارهایی نشان داده شده است. در مقایسه مدل ها با یکدیگر ملاحظه می گردد که درسازه های دارای میانقاب پریودکاهش یافته است. بنابراین سازه های دارای میانقاب دارای سختی بیشتری نسبت به سازه بدون میانقاب هستند. بعلاوه با افزایش ضخامت، اندکی مقاومت سازه و ظرفیت باربری سازه افزایش می یابد.

میانقاب مصالح بنایی، زمان تناوب، قاب خمشی، روش اجزاء محدود