فاطمه جاوید - دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات دانشگاه ایلام
سیدمصطفی صادقی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان
هاشم امین پناه - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

به منظور بررسی اثر هورمون کندکننده رشد کلرمکوات کلرید (CCC) بر عملکرد و برخی صفات مرفولوژیک 5 ژنوتیپ بادام زمینی تحت شرایط آبیاری معمولی و تنش خشکی و تعیین تاثیر این هورمون در تحمل ارقام به تنش خشکی، آزمایشی در بهار سال 1387 بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو آزمایش جداگانه (تنش خشکی و آبیاری نرمال) انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل 5 ژنوتیپ بادام زمینی و سه سطح هورمون کلرمکوات کلرید (صفر، 2 و 4 میلی گرم در لیتر)بودند. این هورمون درغلظت های مذکور قبل از آغاز گلدهی بر روی کلیه بوته ها محلول پاشی شد. نتایج واریانس نشان داد که اثر متقابل هورمون و رقم برای کلیه صفات مورد بررسی معنی دار بود. مقایسه میانگین نشان داد که در هر دو شرایط نرمال و تنش رطوبتی، بیشترین تعداد غلاف در بوته در رقم NC2 در صورت کاربرد 4 میلی گرم در لیتر هورمون CCC بدست آمد. از طرف دیگر، در شرایط ابیاری معمولی کمترین تعداد پایک های نابارور در رقم NC2 درصورت عدم استفاده از هورمون CCC بدست آمد. در حالی که در شرایط تنش خشکی، کمترین تعداد پایک های نابارور در رقم ICGV9226 در صورت کاربرد هورمون CCC با غلظت 4 میلی گرم در لیتر حاصل شد. همچنین رقم ICGV93269 در غلظت 4 میلی گرم در لیتر در شرایط نرمال و رقم CGV92071 در صورت عدم استفاده از هورمون در شرایط تنش خشکی بیشترین انشعابات شاخه را دارا بودند. بیشترین میزان عملکرد غلاف رسیده، در شرایط ابیاری نرمال در رقم ICGV92071 در صورت کاربرد غلظت 2 میلی گرم در لیتر هورمون CCC و در شرایط تنش خشکی در رقم ICGV93420 در صورت کاربرد غلظت 4 میلی گرم در لیتر هورمون CCC بدست آمد.

بادام زمینی، تنش خشکی، صفات مرفولوژیک، عملکرد ، کلرمکوات کلرید CCC