محمد میثم صباغی
محمد منشوری
علی پورسعیدی
میرمهدی سلیمانی

منطقه مورد مطالعه در این تحقیق دشت رفسنجان واقع در استان کرمان است که در جنوب شرقی ایران واقع شده است. به منظور تحقیق و بررسی کیفی منابع این دشت مطالعات انجام گرفته برروی 65 حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق و 7 قنات در فصل تابستان سالهای 1387-1386 صورت گرفته است. براساس محل نمونه ها در نمودارویلکوکس 88.9 درصد طبقه بندی منابع آب این دشت در کلاس های _ C4 S2 C4 S3 C4 S4 C3 S4 C2 S4 C1 S4 C4 S1 بوده که دارای خطر شوری می باشد و باید از روش های مقابله با شوری برای کشاورزی استفاده نمود. دراین مطالعات از نرم افزار AqQA برای برخی از محاسبات و نیز ارزیابی توسط نمودار پایپر استفاده شد. با استقرار نمونه ها در نمودار پایپر، 87.1 درصد از نمونه ها شامل منبع آبی از نوع NaCl می باشند و علاوه بر آن نسبت جذب سدیم (SAR) میزان کربنات سدیم باقیمانده (RSC) میزان هدایت الکتریکی (EC) و درصد سدیم (Na%) بررسی گردید. که کربنات سدیم باقیمانده و درصد جذب سدیم برای آبیاری و مصارف کشاورزی مناسب است همچنین برای مشکل شوری زیاد باید از تمهیدات خاصی استفاده شود.

کیفیت آب آبیاری، نمودار ویلکوکس، نمودار پایپر، دشت رفسنجان