بررسی نظارت بر انتخابات مجلس ایران وفرانسه مقایسه نقش نظارتی شورای نگهبان ایران وشورای قانون اساسی فرانسه

در قرن نوزدهم میلادی با شکل گرفتن حکومت های دموکراتیک ومردم سالار مبتنی بر نظریه تفکیک قوا ,برای حفظ استقلال این قوا از یکدیگر و پایبندی به قانون اساسی , رویکرد نظارتی برای پاسخگو کردن قوای دیگر حکومتی در برابر اعمال ورفتار وکارکردشان مطرح شد تا نمایندگان مجالس قانون گذاری در چارچوب صلاحیت ها ومسیولیت هایشان در برابر مردم ونهاد های اساسی حکومتی پاسخگو باشند بنابراین نهادهای نظارتی که وابستگی به قوای دیگر نداشته باشد ومستقل عمل نماید را تاسیس نمودند. که وظایف این نهاد ها علاوه بر نظارت بر سایر قوا ی حکومتی حل اختلافات بین آنها وارایه نظریات مشورتی وهمپنین مانع از تصویب قوانیین مغایر با قانون اساسی بود و همچنین با نظارت بر نحوه انتخاب نمایندگان پارلمان وسایر قوا اجازه ورود به افراد ناصالح ومفسد وبد سابقه را برای تصدی نمایندگی مردم وهمچنین قرار گرفتن در راس قوای دیگررا ندهند واز خودکامگی ودیکتاتوری قوای حکومتی جلوگیری نمایند.لذا باید نهاد های دیگر حکومتی در مقابل آرا ونظرات این نهاد ها ی نظارتی تمکین نموده وبر آرا صادره از سوی این نهاد گردن بنهند. بنابراین این نهاد های نظارتی که حدود اختیاراتشان در کشورهای مختلف متفاوت و به اسامی گوناگونی هم خوانده میشوند بوجود آمدند که در این مقاله ما به بررسی نقش نظارتی شورای قانون نگهبان ایران وشورای قانون اساسی فرانسه بر مجالس قانونگذاری هر دو کشور می پردازیم.

Keywords:

انتخابات مجلس شورای اسلامی , شورای نگهبان , شورای قانون اساسی فرانسه , مجلس شورای اسلامی , نظارت استصوابی