ناصر نوروزی - کارشناسی ارشد حوزه علمیه قم

یکی از موضوعات مهمی که در دهه های اخیر در ژنتیک پزشکی ظهور یافته و علاوه بر پشیرفت های چشمگیر و ایجادفرصت های تازه ، تولد نوزادانی است که در رحم زنی دیگر که اصطلاحا مادر جانشین نام دارد شکل می گیرند و پا به عرصه هستی می گذارند. نطفه این نوزادان به شیوه تلقیح مصنوعی در خارج از رحم بارور می شود و مراحل اولیه رشد و تکامل خود را در محیط آزمایشگاهی طی می کنندو سپس به رحم بانوی صاحب رحمی که آمادگی خود را برای حاملگی ، نسبت به زوج نابارور اعلام می نماید منتقل می گردند .به موازات توانایی بهره گیری از این روشها در علوم تجربی، مسایل پیچیده جدید و دیگری نیز در رشته های علوم انسانی مانند روان شناسی، جامعه شناسی، فلسفه، فقه و حقوق ایجاد شده است که ضرورت دارد تا متخصصان این دانشها به آنها بپردازند و آثار استفاده از این روشها را بر پایه مبانی خود, مطالعه و ارزیابی کنند و راهکارهای متناسب با آنها را ارایه دهند. از آنجایی که مشروعیت استفاده از رحم جایگزین در حقوق کنونی ما بر اساس انطباق آن با مقررات و الزامات فقهی است برآن شدیم تا درخصوص جواز یا عدم جواز مسیله استفاده از رحم جایگزین از منظر فقه و حقوق بپردازیم .

رحم جایگزین، جانشینی در بارداری، رحم اجاره ای در فقه و حقوق، باروری کمکی