نقش واسطه ای افسردگی دربهزیستی معنوی و رفتارهای پرخطردردانشجویان شهرسمنان

با افزایش رفتارهای پر خطر در میان جوانان که آسیبپذیرترین بخش جامعه در برابر رفتارهای پرخطر را تشکیل میدهند و توجه به نقش معنویت در سراسر جهان به عنوان یک اصل بنیادی در درمان بیماری های جسمی و روانی، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بهزیستی معنوی و رفتار های پر خطر و نیز بررسی نقش تعدیل کنندگی افسردگی در دانشجویان شهر سمنان، انجام گرفت.پژوهش از نوع توصیفی – مقطعی بود و جامعه آماری آن شامل 120 دانشجو(70دختر و 50 پسر) گروه سنی 25 - 18 سال دانشگاه سمنان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند و به سه پرسشنامه رفتارهای پر خطر، بهزیستی معنوی و DASS-21 پاسخ دادند. داده ها به کمک نرم افزار SPSS و آزمون همبستگی و رگرسیون چند خطی گام به گام، تحلیل شد.یافته ها نشان داد بهزیستی معنوی با رفتارهای پرخطربا ضریب منفی (-0/468) و با افسردگی (-0/69) رابطه معنی دارو معکوس دارد. بهزیستی معنوی در پیش بینی رفتار پر خطر موثر بود. ولی بر اساس متغیر افسردگی نمی توان در مورد تغییرات متغیر رفتار پر خطر پیش بینی داشت و نقش تعدیل کنندگی افسردگی در رابطه بین بهزیستی معنوی و رفتار های پر خطر در جوانان، از لحاظ آماری معنا دار نیست.نتایج به دست آمده بر لزوم توجه به معنویت و بهزیستی معنوی در کاهش رفتارهای پر خطرو افزایش سلامت روانی در دانشجویان تاکید دارد.

Keywords:

بهزیستی معنوی , رفتار پرخطر , افسردگی , دینداری , معنویت