اثر متانول و تنش خشکی بر عملکرد و برخی خصوصیات کیفی چغندرقند

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول و تنش خشکی بر عملکرد و برخی خصوصیات کیفی چغندرقند آزمایشی بصورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در اردیبهشت سال 1387 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج واقع در ماهدشت کرج به اجرا درآمد. فاکتور محول پاشی متانول با 6 سطح ، شاهد (بدون محلول پاشی) و 7 و 14 و 21و 28 و 35 درصد حجمی متانول بودکه به هر کدام از سطوح 2 گرم در لیتر گلیسین اضافه شد. فاکتور آبیاری نیز با دو سطح نرمال(آبیاری پس از 40% تخلیه رطوبتی قابل دسترس) و تنش خشکی (آبیاری پس از 70% تخلیه رطوبتی قابل دسترس) اعمال شدند. محلول پاشی 3 بار طی فصل رشد گیاه و با فواصل 14 روزه روی گیاه اسپری شد. اولین محلول پاشی 80 روزه پس از کاشت انجام شد. در این آزمایش صفات می و کیفی نظیر عملکرد ریشه، عملکرد بخش اندام هوایی، عملکرد شکرسفید، مقدار درصد قند، مقدار سدیم و پتاسیم و نیتروژن مضره، درصد قندملاس و درصد قند قابل استحصال مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین سطوح مختلف متانول اختلاف معنی داری در سطح 1% در عملکرد ریشه، عملکرد بخش هوایی و عملکرد شکرسفید و در سطح5% بردرصد قند و درصد قند قابل استحصال و نیتروژن مضره مشاهده شد. بهترین سطح عملکرد ریشه و عملکرد بخش هوایی و عملکرد شکر سفید متعلق به تیمار 21 درصد حجمی متانول به ترتیب با 67/82 و 6/49 و 11/9 تن در هکتار بود. همچنین سطوح نرمال و تنش اختلاف معنی داری را در عملکرد ریشه عملکرد بخش هوایی درصد قند، درصد قند قابل استحصال و عملکرد شکر سفید در سطح 1% و همچنین میزان سدیم در سطح 5% از خود نشان دادند. در این آزمایش درصد قند ملاس تحت تأثیر سطوح مختلف متانول و سطوح آبیاری قرار نگرفت.

Keywords:

چغندرقند , محلول پاشی متانول , صفات کیفی , صفات کمی , تنش خشکی