تاثیر عوامل موجد نابهنگامی بر بهره وری کارکنان

یکی از عواملی که میتوانند مانع رسیدن سازمانها به بهره وری مطلوب باشد و تا حد زیادی در مطالعات و ادبیات رشته نادیده گرفته شده است نابهنگامی است. به روز نبودن همان نابهنگامی است و عبارت است از فقدان دانش یا مهارت نوین یا تقلیل کارآیی در انجام کار در طول زمان، نابهنگامی زمانی صورت میپذیرد که فرد از دانش، مهارت و توانایی شغلی برخوردار نباشد عوامل مختلفی همچون بیتوجهی به صلاحیت و شایستگی، فقدان استقلال کاری و وابستگی، ارایه نشدن آموزش مداوم، بی توجهی به نیازهای مادی و معنوی از این جمله میباشند. این پژوهش با هدف شناسایی عوامل موثر بر نابهنگامی در کشت و صنعت کارون انجام شده است جهت بررسی این رابطه استدلال شده است که نابهنگامی بهره وری را کاهش میدهد بنابراین رابطه عوامل یاد شده بالا با بهره وری مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر ماهیت و محتوایی زمینهیابی )پیمایشی( میباشد. همچنین این تحقیق از حیث گردآوری دادهها میدانی و با ابزار پرسشنامه میباشد. در این پژوهش جامعه آماری موردنظر، کارکنان رده مدیریتی کشت و صنعت کارون را در برمیگیرد که حدود 500 نفر می باشند و روش نمونه گیری مورد استفاده در این تحقیق، نمونه گیری تصادفی ساده است. برای تجزیه تحلیل دادهها به ترتیب از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است، درآمار توصیفی، مد، میانه، میانگین و کمترین و بیشترین دادهها ارایه شده است. در قسمت آمار استنباطی با توجه به توزیع دادهها ازآزمونهای ناپارامتریک و پارامتریک حسب مورد استفاده گردید. نهایتا برای رده بندی اهمیت متغیرها از آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج تحقیق به طورکلی وجود رابطه بین عوامل مورد مطالعه )بی توجهی به صلاحیت و شایستگی، فقدان استقلال کاری و وابستگی، ارایه نشدن آموزش مداوم( و بهره وری تایید مینماید. نتایج آزمون فریدمن نشان داد بیتوجهی به صلاحیت و شایستگی نسبت به سایر عوامل دارای نقش برجسته تری در نابهنگامی میباشند.

Keywords:

نابهنگامی , صلاحیت و شایستگی , بهره وری , آموزش , استقلال کاری